هنوزم همونم:|

گاهی وقت‌ها پیش میاد که با خودم فکر می‌کنم چرا هیچ کدوم از دوست‌های قدیمی سراغم نمیان؟
فکر می‌کنم چرا انقدر کسی خبری از آدم نمی‌گیره؟
بعد به این فکر می‌کنم که شاید این‌روزها همه انقدر گرفتارن که وقت نمی‌کنن سراغی از دوستای قدیمی‌شون بگیرن
تا اینکه باز یکی‌شون خیلی تصادفی برای یکی از درس‌های ارشدش میاد سراغت و ازت می‌خواد براش یه الگوریتم بنویسی
تازه یادت میاد قبل‌ترها هم همین بودی، برای همه دوستات نقش F1 رو بازی می‌کردی حالا علت تنها شدنت اینه که این‌روزها گوگل‌جان خیلی قوی‌تر از قبل شده و دیگه کمتر کسی تلفنی مشکلش رو حل می‌کنه، اول گوگل می‌کنه و احتمال ۹۵ درصد جوابش رو پیدا می‌کنه مگر چیز ابداعی باشه!!!!
اون موقع‌ها خیلی پیش میومد که از F1 بودن بدم میومد، حالا به همونم راضیم هرازگاهی:|

پ.ن: دوستای تنهاتون رو هیچ وقت تنها نذارین:(